Miluška moja

Skor nez odides, aspon mi sbohom daj, 
skor nez odides, aspon ma pobozkaj. 
Podaj mi rucku malicku, opri si o mna hlavicku, 
nech ta na vrele cielko biele pobozkam. 

Skor nez odides, aspon mi sbohom daj, 
skor nez odides, aspon mi zakyvaj, 
nech moja nadej nadalej snieva o laske byvalej, 
nech radsej nevie, ze lubenie konec ma. 

Preco nie hned, preco az ked láska odchadza, 
vtedy zbadas to, co hladas, ked sa to ztraca. 
Miluska moja, preco ma nemas rada? 
Preco mi nedas, co moje srdce ziada. 
Zklamala si ma, s inym si isla zase.
Ty nevies, ako ranis tym moje srdce.
Prid znovu ku mne, otvorim naruc svoju,
pobozkam pery, co sa falesne smeju.
Miluska moja, preco ma nemas rada,
snievam o teba a myslim len na teba.

Maria, Mariana, cez den tak castokrat
sepkam ti znova tri sladke slova:
Maria, mam ta rad.
Belase modre nebo nema snad tolko kras
ako dve oci, carovne oci,
co zlubal som tolkokrat.
Ku stastiu tam tie dve hvezdicky
budu nam naveky plat,
ak mas ma tak rada, ako ja,
Maria, teba mam rad.

Maria, Mariana, cez den tak castokrat
sepkam ti znova tri sladke slova:
Maria, mam ta rad.
Nesmut za mnou, najdi si inu,
s ktorou budes viacej stastny.

Nesmut za mnou, najdi si milu,
s ktorou poznas zivot krasny.
Nemozem viac, moj drahy, tebe povedat,
nemozem viac ku tebe bolne sbohom dat.
Nesmut za mnou, najdi si inu,
s ktorou budes viacej stastny.